opbreken
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: opbreken (hulp, bestand)
Woordafbreking
- op·bre·ken
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van op en breken [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| opbreken |
brak op |
opgebroken |
| klasse 4 | volledig | |
Werkwoord
opbreken
- ergatief de tenten afbreken en optrekken
- Zij braken op van den berg Hor.[2]
- overgankelijk een weg ~: de grond openen voor werkzaamheden
- Je zult een blokje om moeten, want ze hebben onze straat opgebroken.
- onpersoonlijk duur te staan komen
- Het zal hem nog opbreken dat hij daar geen aandacht aan geschonken heeft.
Vertalingen
2. de grond openen voor werkzaamheden
Gangbaarheid
- Het woord opbreken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opbreken" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[3] |
Verwijzingen
- ↑ opbreken op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Num 33:41
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.