oproep
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: oproep (hulp, bestand)
- IPA: /'ɔprup/
Woordafbreking
- op·roep
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van oproepen.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | oproep | oproepen |
| verkleinwoord | oproepje | oproepjes |
Zelfstandig naamwoord
de oproep m
- een dringende vraag om iets te doen
- Als de ambulancedienst een oproep krijgt, moet zij snel reageren.
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
- oproepcontract, oproeping, oproepinstallatie, oproepkaart, oproepkracht, oproepwerk, oproepzoeker
Vertalingen
1.
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| oproepen |
oproep
- (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van oproepen
- ... dat ik oproep.
Gangbaarheid
- Het woord oproep staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oproep" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[1] |
Verwijzingen
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.