rijt

Uitspraak

• Geluid:  rijt    (hulp, bestand) ww
  • IPA: /rɛit/
• Geluid:  rijt    (hulp, bestand) zn
  • IPA: /rit/

Woordafbreking

• rijt

Woordherkomst en -opbouw

• ww:  rijten ww  zonder de uitgang -en
• ww:  rij ww  met de uitgang -t
• zn: erfwoord, via Middelnederlands: rijt van Oudnederlands rith; cognaat met Fries: ryd "slenk, geul of greppel", in de betekenis van ‘uitwatering’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^{[1] [2]}

Werkwoord

rijt

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van rijten
2. gebiedende wijs van rijten

Werkwoord

rijt

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rijen
   

   • Jij rijt. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rijen
   

   • Hij rijt. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van rijen
   

   • Rijt! 

Zelfstandig naamwoord

rijt v / o

1. (waterbeheer) watergeul in (voormalig) buitendijks gebied in Friesland en Groningen

Gangbaarheid

• Het woord rijt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

Woordherkomst en -opbouw

• [2], [3]: van Oudnederlands: rīth "beek, waterloop, stroom" afgeleid van het werkwoord rithan "stromen" dat weer terug kan gaan op Germaans: *rīþ "waterloop" en Proto-Indo-Europees: *ri- "stromen" ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

rijt o

1. schrijfwijze voor riet^[3]

rijt v

1. waterloop, sloot, afwateringskanaal^[4];
2. rijt, watergeul in (voormalig) buitendijks gebied^[5]
3. schrijfwijze voor ridinge, rijding, het vaststelling van de prijs van levensmiddelen door de overheid^[6]

Verwijzingen