ruilen
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: ruilen (hulp, bestand)
Woordafbreking
- rui·len
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘verwisselen’ voor het eerst aangetroffen in 1506 [1]
- afgeleid van ruil met het achtervoegsel -en [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| ruilen |
ruilde |
geruild |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
ruilen
- (economie) overeenkomen bezit tegen dat van een ander uit te wisselen
- ▸ Met uitgestreken gezicht probeerde ik nog van kamer te ruilen, maar het motel zat dat hele weekend vol.[3]
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
|
Vertalingen
1. overeenkomen bezit tegen dat van een ander uit te wisselen
Zelfstandig naamwoord
de ruilen mv
- meervoud van het zelfstandig naamwoord ruil
Gangbaarheid
- Het woord ruilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruilen" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "ruilen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ ruilen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.