rumoer

Uitspraak

• Geluid:  rumoer    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ru·moer

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘lawaai’ voor het eerst aangetroffen in 1380 ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

het rumoer o

1. lawaai, onrust, ophef, tumult, geraas, spektakel

Werkwoord

rumoer

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rumoeren
   

   • Ik rumoer. 

2. gebiedende wijs van rumoeren
   

   • Rumoer! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rumoeren
   

   • Rumoer je? 

Gangbaarheid

• Het woord rumoer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rumoer" herkend door:

Verwijzingen