scherf

Nederlands

Uitspraak

Geluid: scherf (hulp, bestand)
IPA: / ˈsxɛr^əf / (1 of 2 lettergrepen)
- (Noord-Nederland): /sχɛrf/
- (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /sxɛrf/

Woordafbreking

scherf

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘stuk van gebroken voorwerp’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	scherf	scherven
verkleinwoord	scherfje	scherfjes

Zelfstandig naamwoord

de scherf v / m

een onregelmatig gevormd stuk materie dat deel heeft uitgemaakt van een groter geheel
- Men zegt vaak, nadat er een stuk servies aan scherven gevallen is, dat scherven geluk brengen.
een fragment van een granaat

Synoniemen

Hyponiemen

diamantscherf, glasscherf, keramiekscherf, porseleinscherf, potscherf

Afgeleide begrippen

scherfbom, scherfgranaat, scherfvrij, scherfwerend

Vertalingen

1. een onregelmatig gevormd stuk materie dat deel heeft uitgemaakt van een groter geheel

Duits: Scherbe ^(de) v
Engels: shard ^(en)

Frans: éclat ^(fr) m
Limburgs: sjèrf ^(li) v

2. een fragment van een granaat

Duits: Splitter ^(de) m
Engels: shellsplinter ^(en), splinter ^(en)

Frans: éclat ^(fr) m

Werkwoord

vervoeging van
scherven

scherf

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van scherven
- Ik scherf.
gebiedende wijs van scherven
- Scherf!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van scherven
- Scherf je?

Gangbaarheid

Het woord scherf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "scherf" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.