schuif

Uitspraak

• Geluid:  schuif    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schuif

Woordherkomst en -opbouw

• ^[1]

Zelfstandig naamwoord

de schuif v / m

1. manier om een deur te vergrendelen met een plat voorwerp

   • Om de deur te openen moet je eerst de schuif eraf halen. 

2. uitschuifbare bak in een meubelstuk, lade

   • De kleren lagen in de bovenste schuif. 

Werkwoord

schuif

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuiven
   

   • Ik schuif. 

2. gebiedende wijs van schuiven
   

   • Schuif! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schuiven
   

   • Schuif je? 

Gangbaarheid

• Het woord schuif staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schuif" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen