scoundrel

Engels

Uitspraak
  • IPA: /ˈskaʊndɹəl/
Woordafbreking
  • scoun·drel
Woordherkomst en -opbouw
  • Van Middelengels skowndrell, verdere etymologie onduidelijk; een van de mogelijkheden is een afleiding van Oudfrans escondre.[1]

Bijvoeglijk naamwoord

scoundrel

  1. (pejoratief) schurkachtig
enkelvoud meervoud
scoundrel scoundrels

Zelfstandig naamwoord

scoundrel

  1. (scheldwoord) bandiet, schoft [B], schurk [1]

Verwijzingen

  1. ↑ scoundrel (n.), Online Etymology Dictionary
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.