slippen

Uitspraak

• Geluid:  slippen    (hulp, bestand)
• IPA: /slɪpə(n)/

Woordafbreking

• slip·pen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘wegglijden’ voor het eerst aangetroffen in 1588 ^{[1] [2]}

Werkwoord

slippen

1. ergatief wegglijden

   • Het ijsblokje slipte uit zijn hand. 

   ▸ De rand is echt niet zo ver weg, verdomme, als hij zijn arm uitstrekt kan hij hem bijna aanraken, maar zijn zolen slippen en elke gewonnen centimeter is meteen weer verloren.^[3]

2. ergatief door gladheid over de weg schuiven

   • De auto slipte over de weg. 

Gangbaarheid

• Het woord slippen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slippen" herkend door:

Verwijzingen

Woordafbreking

• slip·pen

Zelfstandig naamwoord

slippen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van slip

Zelfstandig naamwoord

slippen, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van slippe