snuiven

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  snuiven    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • snui·ven
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘hoorbaar door de neus ademen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1351 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
snuiven
snoof
gesnoven
klasse 2 volledig

Werkwoord

snuiven

  1. inergatief sterk door de neus inademen (om te ruiken)
    • Hij snoof eens flink en zei: "Ik ruik koffie!". 
    ▸ En daarom was hij de eerste die merkte dat het witte paard van Sinterklaas zo raar stond te hijgen en te snuiven.[2]
    ▸ Met haar lange neus snoof ze mijn geur op en kwam nog een aantal stappen naar me toe.[3]
  2. overgankelijk iets door snuiven in de neus opzuigen
    • In de Verenigde Staten wordt veel tabak gesnoven en gepruimd. 
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

de snuiven mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord snuif

Gangbaarheid

  • Het woord snuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[4]

Verwijzingen

  1. ↑ "snuiven" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑ “Het hele jaar rond: van Sinterklaas tot Sintemaarten” (1973), Lemniscaat , p. 11
  3. ↑
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
  4. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.