spouwen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  spouwen    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • spou·wen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘kloven’ voor het eerst aangetroffen in 1407 [1] [2] (1)
  • [3] (2)
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
spouwen
spouwde
(gespouwen)
gespouwd
zwak -d

gemengd

 volledig

Werkwoord

spouwen

  1. overgankelijk (verouderd) in lengterichting verdelen, splitsen, splijten [4]
    • Wordende ten dien eijnde de gemelte vrijeln, ende oock allen anderen, wie het soude mogen wesen voornamentlijck wel expresselijck mede gelast haere geesels (sommige van gespouwen rottangen, ende ander van touwe met cnoppen aen de eijnde gemaeckt) wegh te doen op peune van 6 realen boeten daersse na de affcundige deses door den fiscus in ijmants huijs sullen bevonden worden.[5] 
  2. (verouderd) spuwen [6]
Afgeleide begrippen
  • spouwer, spouwing
Opmerkingen
  • Al bij Wieland (1806) was het werkwoord gemengd maar hij suggereert dat het oudtijds tot klasse 7 behoorde (spieuw in plaats van spouwde).

Zelfstandig naamwoord

de spouwen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spouw

Gangbaarheid

  • Het woord spouwen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
80 %van de Nederlanders;
84 %van de Vlamingen.[7]

Verwijzingen

Meer informatie

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.