stuc

Uitspraak

• Geluid:  stuc    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• stuc

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans of Italiaans, in de betekenis van ‘pleisterkalk’ voor het eerst aangetroffen in 1604 ^{[1] [2][3]}

Zelfstandig naamwoord

het stuc o

1. zand, kalk en gebrand gips of marmerpoeder

Werkwoord

stuc

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuccen
   

   • Ik stuc. 

2. gebiedende wijs van stuccen
   

   • Stuc! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stuccen
   

   • Stuc je? 

Gangbaarheid

• Het woord stuc staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "stuc" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen