verongelijken

Nederlands

Uitspraak

Geluid: verongelijken (hulp, bestand)

Woordafbreking

ver·on·ge·lij·ken

Woordherkomst en -opbouw

afgeleid van ongelijk met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en

Werkwoord

verongelijken ^[1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verongelijken	verongelijkte	verongelijkt
zwak -t	volledig

onrechtvaardig behandelen
- Gijsje:
  Laat ons dezen twist beslechten,
  Door eens moedig saam te vechten.
  Klaasje.
  'k Wil niet: 'k heb geen lust in slaan
  Maar laat ons naar vader gaan;
  'k Wil u niet verongelijken;
  Vader mag het vonnis strijken. ^[2]

Synoniemen

krenken, grieven, beledigen,kwetsen

Vertalingen

1.

Engels: offend ^(en), insult ^(en), abuse ^(en)

Spaans: ofender ^(es)

Gangbaarheid

Het woord verongelijken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
↑ Kleine gedichten voor kinderen (ca. 1904)–Hieronymus van Alphen De vechtende Jongens. Geraadpleegd DBNL 1-9-2018

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.