verwerping

Uitspraak

• Geluid:  verwerping    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·wer·ping

Woordherkomst en -opbouw

• naamwoord van handeling van verwerpen met het achtervoegsel -ing^[1]

Zelfstandig naamwoord

de verwerping v

1. het afwijzen van iets; iets niet accepteren

   ▸ Door die wet te verwerpen was het misschien mogelijk geweest de oude opvatting van de beweging van lichamen te handhaven, maar zonder verwerping was het onmogelijk, zou men denken, de Ptolemeïsche werelden te blijven bestuderen.^[2]

   ▸ Sánchez werd vorig jaar premier van een minderheidskabinet. Na de verwerping van de begroting schreef hij verkiezingen uit voor april, die zijn partij overtuigend won (een winst van 38 zetels). Maar om een meerderheid te verwerven moest hij een coalitie vormen en dat lukt dus niet.^[3]

Gangbaarheid

• Het woord verwerping staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen