afwijzing

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  afwijzing    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈɑfwɛizɪŋ / (3 lettergrepen); /'ɑfʋɛɪzɪŋ/
Woordafbreking
  • af·wij·zing
Woordherkomst en -opbouw
  • Naamwoord van handeling van afwijzen met het achtervoegsel -ing.
enkelvoud meervoud
naamwoord afwijzing afwijzingen
verkleinwoord afwijzinkje afwijzinkjes

Zelfstandig naamwoord

de afwijzing v

  1. een bericht dat op een voorstel of aanzoek niet ingegaan wordt
    • Solliciteren levert nu eenmaal vele afwijzingen op. 
    ▸ In de eerste plaats was er de regelrechte afwijzing, de afkeurende blik, waar geen misverstand over kon bestaan.[1]
    ▸ Die afwijzing was het resultaat van talloze kwetsuren die Kathrin in de loop van haar leven had moeten dulden.[2]
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord afwijzing staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

  1. ↑ “Het koninklijk huis” (2022), Ambo/Anthos uitgevers , ISBN 9789026354953
  2. ↑ “Ons soort mensen” (2016), Ambo/Anthos uitgevers , ISBN 9789026334672
  3. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.