vigilante

Uitspraak

• Geluid:  vigilante    (hulp, bestand)
• IPA: / viɣiˈlɑntə / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• vi·gi·lan·te

Woordherkomst en -opbouw

• [A] zn: van Engels vigilante ^[1]
• [B] zn: van Frans vigilante (in Brussel), in de betekenis van ‘huurrijtuig’ voor het eerst aangetroffen in 1843; een voor de hand liggende verklaring voor de naam is dat bij deze rijtuigen, in tegenstelling tot privé of afgehuurde rijtuigen, de koetsiers alert waren op mogelijke klanten; Van Dale Etymologisch woordenboek suggereert echter dat het verwijst naar de veiligheid van de rijtuigen zelf ^{[2] [1] [3]}
• [C] bn:  vigilant bn  met de uitgang -e

Zelfstandig naamwoord

[A] de vigilante m

1. particulier die probeert de samenleving te beschermen door tegen misdadigers op te treden

Zelfstandig naamwoord

[B] de vigilante v / m

1. vierpersoons gesloten huurrijtuig, dat in de 19e eeuw als taxi op standplaatsen in steden was te vinden

Bijvoeglijk naamwoord

[C] vigilante

1. verbogen vorm van de stellende trap van vigilant

Gangbaarheid

• Het woord vigilante staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vigilante" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /vɪdʒɪˈlænti/

Woordherkomst en -opbouw

• van Spaans vigilante

Zelfstandig naamwoord

vigilante

1. een of meer particulieren die eigenmachtig tegen misdadigers optreden
   1. (letterkunde) (filmkunst) stripheld met uitzonderlijke gaven die de misdaad bestrijdt

Bijvoeglijk naamwoord

vigilante

1. vrouwelijk enkelvoud van vigilant

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• vi·gi·lan·te

Zelfstandig naamwoord

vigilante m/v

1. waker

Verwijzingen

• vigilante in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española

Bijvoeglijk naamwoord

vigilante

1. wakend, waakzaam