wanboffen

Uitspraak

• Geluid:  wanboffen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈwɑmbɔfə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• wan·bof·fen

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van  wanbof zn  met het achtervoegsel -en; op te vatten als samenstelling van  wan bn  en  boffen ww  ^[1]

Werkwoord

wanboffen

1. inergatief geen geluk hebben, pech hebben

   • De R.V.V. heeft dus wel ontzettend gewanboft maar toch zette men daar koppig door.^[2] 
   • Levend begraven, de kleine Albert. Wat je noemt wanboffen, zou zijn moeder zeggen. ^[3] 

Zelfstandig naamwoord

de wanboffen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord wanbof

Gangbaarheid

• Het woord wanboffen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wanboffen" herkend door:

Verwijzingen