windbuil
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: windbuil (hulp, bestand)
Woordafbreking
- wind·buil
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘snoever’ voor het eerst aangetroffen in 1679 [1]
- samenstelling van wind en buil
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | windbuil | windbuilen |
| verkleinwoord | windbuiltje | windbuiltjes |
Zelfstandig naamwoord
de windbuil v / m
- een opschepper
- Ga toch weg, windbuil!
Gangbaarheid
- Het woord windbuil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "windbuil" herkend door:
| 88 % | van de Nederlanders; |
| 88 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ "windbuil" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.