εὐτελής
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | εὐτελής | εὐτελής | εὐτελές | |||
vocatif | εὐτελές | εὐτελές | εὐτελές | |||
accusatif | εὐτελῆ | εὐτελῆ | εὐτελές | |||
génitif | εὐτελοῦς | εὐτελοῦς | εὐτελοῦς | |||
datif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
vocatif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
accusatif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
génitif | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | |||
datif | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | εὐτελεῖς | εὐτελεῖς | εὐτελῆ | |||
vocatif | εὐτελεῖς | εὐτελεῖς | εὐτελῆ | |||
accusatif | εὐτελεῖς | εὐτελεῖς | εὐτελῆ | |||
génitif | εὐτελῶν | εὐτελῶν | εὐτελῶν | |||
datif | εὐτελέσι(ν) | εὐτελέσι(ν) | εὐτελέσι(ν) |
εὐτελής, eutelḗs
- Bon marché.
- De vil prix, de peu de valeur.
εὐτελεστέρα ἄσκησις
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Avare (comparer avec cheap, « radin » en anglais).
Dérivés
- εὐτέλεια
- εὐτελίζω
- εὐτελισμός
- εὐτελιστής
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : ευτελής
Prononciation
- *\eu̯.te.lɛ̌ːs\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\eʍ.tɛˈles\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\eɸ.teˈlis\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ef.teˈlis\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ef.teˈlis\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « εὐτελής », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.