πεντήρης
Grec ancien
Étymologie
- Apparenté au latin quinqueremis, voir πέντε (« cinq ») et τριήρης (« trirème ») pour la finale.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πεντήρης | πεντήρης | πεντῆρες | |||
| vocatif | πεντῆρες | πεντῆρες | πεντῆρες | |||
| accusatif | πεντήρη | πεντήρη | πεντῆρες | |||
| génitif | πεντήρους | πεντήρους | πεντήρους | |||
| datif | πεντήρει | πεντήρει | πεντήρει | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πεντήρει | πεντήρει | πεντήρει | |||
| vocatif | πεντήρει | πεντήρει | πεντήρει | |||
| accusatif | πεντήρει | πεντήρει | πεντήρει | |||
| génitif | πεντήροιν | πεντήροιν | πεντήροιν | |||
| datif | πεντήροιν | πεντήροιν | πεντήροιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πεντήρεις | πεντήρεις | πεντήρη | |||
| vocatif | πεντήρεις | πεντήρεις | πεντήρη | |||
| accusatif | πεντήρεις | πεντήρεις | πεντήρη | |||
| génitif | πεντήρων | πεντήρων | πεντήρων | |||
| datif | πεντήρεσι(ν) | πεντήρεσι(ν) | πεντήρεσι(ν) | |||
πεντήρης, pentêrês
- (Marine) Quinquérème, navire à cinq rangs de rames ou à un seul rang de cinq rames, avec cinq rameurs par aviron.
Dérivés
- πεντηρικὸν
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.