φῆλος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | φῆλος | φήλη | φῆλον | |||
vocatif | φῆλε | φήλη | φῆλον | |||
accusatif | φῆλον | φήλην | φῆλον | |||
génitif | φήλου | φήλης | φήλου | |||
datif | φήλῳ | φήλῃ | φήλῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | φήλω | φήλα | φήλω | |||
vocatif | φήλω | φήλω | φήλω | |||
accusatif | φήλω | φήλα | φήλω | |||
génitif | φήλοιν | φήλαιν | φήλοιν | |||
datif | φήλοιν | φήλαιν | φήλοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | φῆλοι | φῆλαι | φῆλα | |||
vocatif | φῆλοι | φῆλαι | φῆλα | |||
accusatif | φήλους | φήλας | φῆλα | |||
génitif | φήλων | φήλων | φήλων | |||
datif | φήλοις | φήλαις | φήλοις |
φῆλος, phêlos
Dérivés
- φηλητής
Prononciation
- *\pʰɛ̂ː.los\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈpʰe.los\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈɸi.los\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈfi.los\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈfi.los\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- « φῆλος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.