ἤρεμος
: ἠρεμαῖος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἤρεμος | ἤρεμος | ἤρεμον | |||
vocatif | ἤρεμε | ἤρεμε | ἤρεμον | |||
accusatif | ἤρεμον | ἤρεμον | ἤρεμον | |||
génitif | ἠρέμου | ἠρέμου | ἠρέμου | |||
datif | ἠρέμῳ | ἠρέμῳ | ἠρέμῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἠρέμω | ἠρέμω | ἠρέμω | |||
vocatif | ἠρέμω | ἠρέμω | ἠρέμω | |||
accusatif | ἠρέμω | ἠρέμω | ἠρέμω | |||
génitif | ἠρέμοιν | ἠρέμοιν | ἠρέμοιν | |||
datif | ἠρέμοιν | ἠρέμοιν | ἠρέμοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ἤρεμοι | ἤρεμοι | ἤρεμα | |||
vocatif | ἤρεμοι | ἤρεμοι | ἤρεμα | |||
accusatif | ἠρέμους | ἠρέμους | ἤρεμα | |||
génitif | ἠρέμων | ἠρέμων | ἠρέμων | |||
datif | ἠρέμοις | ἠρέμοις | ἠρέμοις |
ἤρεμος, ḗremos *\ˈɛː.re.mos\
- Doux, paisible, tranquille.
- Léger, modéré.
Dérivés
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.