ῥυτός

Grec ancien

Étymologie

(Adjectif 1) Participe passé de ῥέω, rhéô  couler »).
(Adjectif 2) Participe passé de ἐρύω, erúô  tirer »).

Adjectif 1

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ῥυτός ῥυτή ῥυτόν
vocatif ῥυτέ ῥυτή ῥυτόν
accusatif ῥυτόν ῥυτήν ῥυτόν
génitif ῥυτοῦ ῥυτῆς ῥυτοῦ
datif ῥυτ ῥυτ ῥυτ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ῥυτώ ῥυτά ῥυτώ
vocatif ῥυτώ ῥυτά ῥυτώ
accusatif ῥυτώ ῥυτά ῥυτώ
génitif ῥυτοῖν ῥυταῖν ῥυτοῖν
datif ῥυτοῖν ῥυταῖν ῥυτοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ῥυτοί ῥυταί ῥυτά
vocatif ῥυτοί ῥυταί ῥυτά
accusatif ῥυτούς ῥυτάς ῥυτά
génitif ῥυτῶν ῥυτῶν ῥυτῶν
datif ῥυτοῖς ῥυταῖς ῥυτοῖς

ῥυτός, rhutos *\Prononciation ?\

  1. Coulant, liquide.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Adjectif 2

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ῥυτός ῥυτή ῥυτόν
vocatif ῥυτέ ῥυτή ῥυτόν
accusatif ῥυτόν ῥυτήν ῥυτόν
génitif ῥυτοῦ ῥυτῆς ῥυτοῦ
datif ῥυτ ῥυτ ῥυτ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ῥυτώ ῥυτά ῥυτώ
vocatif ῥυτώ ῥυτά ῥυτώ
accusatif ῥυτώ ῥυτά ῥυτώ
génitif ῥυτοῖν ῥυταῖν ῥυτοῖν
datif ῥυτοῖν ῥυταῖν ῥυτοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ῥυτοί ῥυταί ῥυτά
vocatif ῥυτοί ῥυταί ῥυτά
accusatif ῥυτούς ῥυτάς ῥυτά
génitif ῥυτῶν ῥυτῶν ῥυτῶν
datif ῥυτοῖς ῥυταῖς ῥυτοῖς

ῥυτός, rhutos *\Prononciation ?\

  1. Tiré.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.