pasta

Voir aussi : pastá, pastă, påstå

Anglais

Étymologie

(Date à préciser) De l’italien pasta.

Nom commun

Indénombrable
pasta
\ˈpæ.stə\

pasta (Indénombrable)

  1. Pâtes, pâtes alimentaires.
    • We prepared pasta, but no one wanted it.
      Nous avons préparé des pâtes, mais personne n’en a voulu.

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Références

Voir aussi

  • pasta sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 

Catalan

Étymologie

Du latin pasta.

Nom commun

Singulier Pluriel
pasta
\Prononciation ?\
pastes
\Prononciation ?\

pasta \ˈpastə\ (oriental), \ˈpasta\ (occidental) féminin

  1. Pâte.

Prononciation

Espagnol

Étymologie

Du latin pasta.

Nom commun

SingulierPluriel
pasta
\pas.ta\
pastas
\pas.tas\

pasta \pas.ta\ féminin

  1. (Cuisine) Pâte.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Familier) Argent, grande somme d’argent.
    • ¡Es una pasta!
      C’est beaucoup d’argent !
    • Cuesta una pasta gansa, ça coûte un bras.

Synonymes

Dérivés

Forme de verbe

pasta \ˈpas.ta\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de pastar.
  2. Deuxième personne du singulier (de l’impératif de pastar.

Prononciation

Voir aussi

Références

Italien

Étymologie

Du latin pasta.

Nom commun

Singulier Pluriel
pasta
\Prononciation ?\
paste
\Prononciation ?\

pasta \ˈpa.sta\ féminin

  1. (Cuisine) Pâte.
    • Quante paste squisite qui!
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

  • Pasta (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • pasta dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 
  • pasta sur l’encyclopédie Vikidia (en italien) 

Latin

Étymologie

(Pâte) (IVe siècle) Du grec ancien πάστη, pástê[1][2].
(Poularde engraissée) De pastum[1], supin de pasco nourrir, faire paitre »).

Nom commun 1

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pastă pastae
Vocatif pastă pastae
Accusatif pastăm pastās
Génitif pastae pastārŭm
Datif pastae pastīs
Ablatif pastā pastīs

pasta \Prononciation ?\ féminin

  1. (Cuisine) Pâte à pain, pâte de farine.

Dérivés dans d’autres langues

Nom commun 2

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pastă pastae
Vocatif pastă pastae
Accusatif pastăm pastās
Génitif pastae pastārŭm
Datif pastae pastīs
Ablatif pastā pastīs

pasta \Prononciation ?\ féminin

  1. Poularde engraissée.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

  • pastio élevage de bestiaux »)

Références

  1. « pasta », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
  2. « pasta », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage

Néerlandais

Étymologie

Du latin pasta.

Nom commun

pasta \Prononciation ?\ masculin/neutre

  1. Pâte alimentaire, telle que macaroni, spaghetti, etc.
    • Onder pasta’s verstaat men o.a. Italiaanse deegwaren, zoals macaroni, spaghetti, lasagne, etc.
      Par pâtes, on entend notamment les pâtes alimentaires italiennes telles que macaroni, spaghetti, lasagne, etc.

Synonymes

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Occitan

Étymologie

Du latin pasta.

Nom commun

Singulier Pluriel
pasta
\Prononciation ?\
pastas
\Prononciation ?\

pasta \ˈpas.tɔ\ (graphie normalisée) féminin

  1. Pâte.

Dérivés

Prononciation

Références

Portugais

Étymologie

Du latin pasta.

Nom commun

SingulierPluriel
pasta pastas

pasta \pˈaʃ.tɐ\ (Lisbonne) \pˈas.tə\ (São Paulo) féminin

  1. Pâte.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe pastar
Indicatif Présent
você/ele/ela pasta
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
pasta

pasta \pˈaʃ.tɐ\ (Lisbonne) \pˈas.tə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l'indicatif de pastar paître »).
  2. Deuxième personne du singulier de l'impératif de pastar.
  3. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de pastar.
  4. Deuxième personne du singulier de l’impératif de pastar.

Prononciation

Références

  • « pasta », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage

Voir aussi

  • pasta sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais) 

Suédois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Commun Indéfini Défini
Singulier pasta pastan
Pluriel pastor pastorna

pasta \Prononciation ?\ commun

  1. Pâte.

Tchèque

Étymologie

Via l’allemand Paste, de l’italien pasta.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pasta pasty
Génitif pasty past
Datif pastě pastám
Accusatif pastu pasty
Vocatif pasto pasty
Locatif pastě pastách
Instrumental pastou pastami

pasta \Prononciation ?\ féminin

  1. Pâte.

Dérivés

  • pastovat

Prononciation

Voir aussi

  • pasta sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références

  • Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
  • Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.