-ling

Uitspraak

• IPA: /lɪŋ/

Woordafbreking

• -ling

Woordherkomst en -opbouw

• ^{[1] [2]}

Achtervoegsel

-ling m maakt een zelfstandig naamwoord dat een mannelijke persoon aanduidt:

1. die aan een plaats gebonden is
2. een eigenschap heeft zoals aangeduid door de stam waaraan het achtervoegsel gehecht wordt
3. iemand die het genoemde heeft of ertoe gezind is
4. iemand die de genoemde handeling verricht of ondergaat

-ling m ^{[3] [4]}

1. ter aanduiding van de hoeveelheid kinderen of jonge dieren die uit één zwangerschap geboren zijn b.v. tweeling, meerling etc.

Verwijzingen