Kloster
Duits
Uitspraak
- IPA: /ˈkloːstɐ/
Woordafbreking
- Klos·ter
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van het Middelhoogduitse klōster en het Oudhoogduitse klōstar, die beide van het Vulgair Latijnse clostrum ontleend werden. Het woord clostrum komt weer van het Kerklatijnse claustrum "(afgesloten) plaats (voor monniken en nonnen)“ en is zijnerzijds een deverbatief van claudere "afsluiten".
Zelfstandig naamwoord
Kloster o
- klooster
- «Im frühen Mittelalter waren Klöster die Bewahrer der Kultur und Zentren der Bildung.»
- In de vroege middeleeuwen waren kloosters de bewaarders van de cultuur en het centrum van vorming.
- «Im frühen Mittelalter waren Klöster die Bewahrer der Kultur und Zentren der Bildung.»
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | das Kloster | die Klöster |
| genitief | des Klosters | der Klöster |
| datief | dem Kloster | den Klöstern |
| accusatief | das Kloster | die Klöster |
Synoniemen
- Abtei, Konvent, Ordenshaus, Priorei, Stift
Hyperoniemen
- christlicher Sakralbau
Hyponiemen
- Augustinerkloster, Benediktinerkloster, Dominikanerkloster, Franziskanerkloster, Frauenkloster, Kapuzinerkloster, Mönchskloster, Nonnenkloster, Zisterzienserkloster
Afgeleide begrippen
- Klosteranlage, Klosterbibliothek, Klosterbruder, Klostergarten, Klostergebäude, Klosterhof, Klosterkeller, Klosterkipferl, Klosterkirche, klösterlich, Klostermauer, Klosterpforte, Klosterregel, Klosterschänke, Klosterschenke, Klosterschule, Klosterschüler, Klosterschülerin, Klosterzelle
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.