aanzoeker

Uitspraak

• Geluid:  aanzoeker    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• aan·zoe·ker

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van aanzoeken met het achtervoegsel -er^[1]

Zelfstandig naamwoord

de aanzoeker m

1. iemand die aan iemand anders vraagt of hij of zij met hem of haar wilt trouwen

   • Haast 70 procent van de lezers van fictieboeken zou uit vrouwen bestaan, en die kijken volgens veel boekenmakers liefst in een flatterende spiegel. Maar ik houd voet bij stuk. Ik beschouw het als een deel van het afscheidsritueel. Menig vormgever trekt nu waarschijnlijk verschrikt een wenkbrauw op, maar liever mijn kromme ontwerp dan een kunstige cover van een melig trutje omgeven met een zekere flou artistique. Een huwelijksaanzoek moet ook niet briljant verwoord worden maar wel passen bij de aanzoeker. ^[2] 

Gangbaarheid

• Het woord 'aanzoeker' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanzoeker" herkend door:

Verwijzingen