afwijzen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  afwijzen    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • af·wij·zen
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
afwijzen
wees af
afgewezen
klasse 1 volledig

Werkwoord

afwijzen

  1. overgankelijk een negatieve beslissing ergens over nemen
    • Hij wees de aanvraag af omdat deze niet aan de gestelde voorwaarden voldeed. 
    ▸ Hoewel Denise aandrong om mee te gaan, had ze dit resoluut afgewezen.[1]
    ▸ Hij noemde me een jonge zot die een goed aanbod afwees.[2]
Synoniemen
Antoniemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord afwijzen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

  1. ↑ “All-inclusive” (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2
  2. ↑
    Victoria Holt
    “Minnares van de duivel” (1982), Saga, ISBN 9788726484731
  3. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.