bedevaartganger

Uitspraak

• Geluid:  bedevaartganger    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·de·vaart·gan·ger

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  bedevaart zn  en  ganger zn 
• Samenstellende afleiding van bedevaart en gang met het achtervoegsel -er

Zelfstandig naamwoord

de bedevaartganger m ^[1]

1. (religie) iemand die ter bedevaart gaat; iemand die om religieuze redenen een reis maakt naar een heilige plaats

   ▸ De eerste en grootste was een echte ridder, Siegfried von Eschl, veertig jaar oud, bedevaartganger naar Jeruzalem en Rome, een spruit van een oudadellijk Duits geslacht dat verschillende kastelen aan de Rijn bezat, een man die de Orde met hart en ziel toegedaan was en een van haar beste bevelhebbers.^[2]

   ▸ Hij vroeg zich af of kardinaal Wojtyla aanwezig geweest was bij een van de twee grote bijeenkomsten in Czestochowa die hij als bedevaartganger had bijgewoond, en hij dacht haast van wel.^[2]

Gangbaarheid

• Het woord bedevaartganger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen