bemoederen

Uitspraak

• Geluid:  bemoederen    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈmudərə(n) / (4 lettergrepen)

Woordafbreking

• be·moe·de·ren

Woordherkomst en -opbouw

• samenstellende afleiding van moeder met het voorvoegsel be- en met het achtervoegsel -en als leenvertaling van Duits bemuttern ^{[1] [2]}

Werkwoord

bemoederen

1. overgankelijk als een zorgzame moeder optreden, moederlijk zijn voor

   • Het is een delicate evenwichtsoefening: willen bemoederen zonder bemoeizuchtig over te komen. ‘Veel hangt af van hun voorgeschiedenis en de huidige gezinssituatie. Was de ouder-kindrelatie al hecht of niet? Heeft het kind intussen een partner en een eigen gezin? Bij alleenstaande of gescheiden kinderen is de betrokkenheid van ouders doorgaans groter.’ ^[3] 

2. overgankelijk (figuurlijk) (pejoratief) (te) bazig en zorgend optreden

   • Ze keek van me weg. Ik wist wat ze dacht: waarom heb jij toch altijd de pretentie om alles beter te weten en mij te bemoederen? Maar ze hield haar mond, want voor je het wist was er ruzie. Ze kon niet tegen ruzie. Er waren genoeg ruzies in haar leven geweest.^[4] 

   ▸ Door de complete stilte die er in de woonkamer hing klonken de woorden onevenredig beschuldigend, bemoederend en vooral luid.^[5]

Gangbaarheid

• Het woord bemoederen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bemoederen" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen