beo
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: beo (hulp, bestand)
- IPA: / ˈbejo / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
- beo
Woordherkomst en -opbouw
- van Indonesisch beo, in de betekenis van ‘zangvogel’ aangetroffen vanaf 1883 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | beo | beo's |
| verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
de beo m
- (zangvogels) bepaald soort vogel, Gracula religiosa uit de familie van de spreeuwachtigen, Sturnidae
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord beo staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beo" herkend door:
| 58 % | van de Nederlanders; |
| 43 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "beo" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Angelsaksisch
Uitspraak
- IPA: /be:o/
Zelfstandig naamwoord
bēo v
Overerving en ontlening
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.