beugel

Uitspraak

• Geluid:  beugel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈbøː.ɣəl/

Woordafbreking

• beu·gel

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘ijzeren ring’ voor het eerst aangetroffen in 1339.^[1]
• erfwoord: Middelnederlands bōghel, bueghel, ontwikkeld uit Oergermaans *bugila-, afleiding bij het werkwoord *beugan-, waaruit buigen, met het achtervoegsel *-ila voor werktuignamen.^[2] Evenals Nederduits Bögel, Duits Bügel en Fries bûgel.

Zelfstandig naamwoord

de beugel m ^[3]

1. (techniek) U-vormige metalen voorwerp (dan half-open) maar ook (metalen) ring

   • de loodgieter bevestigde de leiding met een beugel op de muur 

2. verende en scharnierende ring tot sluiting van een fles
3. (tandheelkunde) hulpmiddel waarmee de stand van het gebit kan worden gecorrigeerd
4. (medisch) een uitwendig gedragen hulpmiddel ter correctie van standsafwijkingen of abnormale beweeglijkheid van gewrichten of van de wervelkolom
5. (elektrotechniek) stroomafnemer gebruikt door een trolleyvoertuig, pantograaf

• [1] Beugelzaag.
• [2] Beugeldop.
• [3] Gebitsbeugels.
• [4] Beenbeugel.
• [5] beugel van een botsauto.

Werkwoord

beugel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beugelen
   

   • Ik beugel. 

2. gebiedende wijs van beugelen
   

   • Beugel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beugelen
   

   • Beugel je? 

Gangbaarheid

• Het woord beugel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beugel" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen