claque

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  claque    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • cla·que
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘samendrukbare hoge hoed’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord claque claques
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

de claque v / m [3]

  1. uitklapbare (resp. opvouwbare) hoge hoed
  2. de gezamenlijke claqueurs

Gangbaarheid

  • Het woord claque staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
43 %van de Nederlanders;
42 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Engels

Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van het Franse woord claquer ("met de handen klappen")
enkelvoud meervoud
claque claques

Zelfstandig naamwoord

claque

  1. in een publiek een groepje mensen dat is ingehuurd om te applaudisseren bij optredens
Verwante begrippen

Frans

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

claque v

  1. (spreektaal) afgang
    «Ces Ritals ont pris une bonne claque contre les Bataves.»
    Die Italianen zijn flink afgegaan tegen (letterlijk: hebben een flinke mep gekregen van) de Hollanders. [1]

Zelfstandig naamwoord

claque m

  1. (spreektaal) bordeel, hoerenkeet [1]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.