cluster

Uitspraak

• Geluid:  cluster    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklʏstər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• clus·ter

Woordherkomst en -opbouw

• van Engels cluster, in de betekenis van ‘tros, groep’ voor het eerst aangetroffen in 1963 ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

de cluster m , de of het

1. compacte groep van gelijksoortige objecten, verschijnselen, klanken etc.
2. (muziek) een dissonant akkoord van meerdere opeenvolgende tonen
3. (astronomie) een groep sterrenstelsels

Werkwoord

cluster

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van clusteren
   

   • Ik cluster. 

2. gebiedende wijs van clusteren
   

   • Cluster! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van clusteren
   

   • Cluster je? 

Gangbaarheid

• Het woord cluster staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cluster" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid:  cluster (VK)    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈklʌstə/

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord: Oudengels clyster, soms ġeclystre, ontwikkeld uit West-Germaans *klustra- met epenthetische -t-, uit *klus(s)ra-, uit *klut-tra-; zie verder Ndl. kliester, klijster.^[1]

Zelfstandig naamwoord

cluster

1. cluster, groepering

Werkwoord

cluster

1. onovergankelijk zich groeperen, een cluster vormen
2. overgankelijk bundelen, tot een cluster maken

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Zelfstandig naamwoord

cluster m

1. cluster