concessie

Uitspraak

• Geluid:  concessie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·ces·sie

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘tegemoetkoming, vergunning’ voor het eerst aangetroffen in 1530 ^[1]
• afgeleid van cessie met het voorvoegsel con-
• afgeleid van het Franse concession of daarvoor van het Latijnse 'concessiō'

Zelfstandig naamwoord

de concessie v

1. toegeving aan wensen of eisen van de tegenpartij met als doel om tot een overeenkomst te komen

   • Tijdens de onderhandelingen moesten beide partijen concessies doen. 

2. (juridisch), (politiek) vergunning van overheidswege met uitsluiting van anderen

   ▸ Een concessie verschilt van een overheidsopdracht in die zin dat ze gekenmerkt wordt door de overdracht van het exploitatierisico.^[2]

3. (juridisch), (politiek) gebied waarvoor men een vergunning van de overheid heeft

Gangbaarheid

• Het woord concessie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "concessie" herkend door:

Meer informatie

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen