dading
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: dading (hulp, bestand)
Woordafbreking
- da·ding
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘schikking, transactie’ voor het eerst aangetroffen in 1288.[1]
- Verouderde betekenis ‘buitengerechtelijke schikking, transactie’, uit Middelnederlands dāghedinc, dādinc, dāghedinghe, dādinghe ‘gerechtstermijn; minnelijke schikking; twist, geschil’, samenstelling uit dag ‘etmaal, datum; zittingsdag’ en geding ‘rechtspraak, -geding’. Parallel daarmee zijn Oudsaksisch dagething, Oudhoogduits tagading en Oudfries deithing, dīthing ‘gerechtstermijn; verhandeling voor het gerecht’.[2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | dading | dadingen |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de dading v [3]
- (juridisch) vaststellingsovereenkomst betreffende een vermogensrechtelijk geschil
Hyperoniemen
Afgeleide begrippen
- dadingovereenkomst, dadingsovereenkomst
- verdedigen
Verwante begrippen
Gangbaarheid
- Het woord dading staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dading" herkend door:
| 32 % | van de Nederlanders; |
| 58 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "dading" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ dading op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.