dikte

Uitspraak

• Geluid:  dikte    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dik·te

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘de afmeting dik, het dik-zijn’ voor het eerst aangetroffen in 1351 ^[1]
• afgeleid van dik met het achtervoegsel -te

Zelfstandig naamwoord

de dikte v

1. (voeding) (kookkunst) dikheid, zwaarlijvigheid
2. (techniek) mate waarin iets een grote dwarsdoorsnede heeft

   • de dikte van die balk is 25 centimeter 

   ▸ Terwijl ik goedkeurend met mijn vinger langs de vergulde lambrisering streek, de dikte voelde van de stof van de zware, oker overgordijnen en de stoel wegschoof om de openslaande deuren te openen naar het terras, dat uitzicht bood op de rozentuin, of wat daarvan over was, en de vijver met de defecte fontein, bedacht ik dat ik nog tijd genoeg zou hebben om deze kamer en detail te beschrijven.^[2]

3. (natuurkunde) (scheikunde) dichtheid, consistentie,

   • de dikte van die olie is groot 

4. zwelling

   • de dikte van mijn enkel is verontrustend 

Werkwoord

dikte

1. enkelvoud verleden tijd van dikken
   

   • Ik dikte. 
     
   • Jij dikte. 
     
   • Hij, zij, het dikte. 

Gangbaarheid

• Het woord dikte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dikte" herkend door:

Verwijzingen