dilettant
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: dilettant (hulp, bestand)
Woordafbreking
- di·let·tant
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Duits of Frans, in de betekenis van ‘amateur’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- afgeleid van het Franse dilettante [2]
- van het Italiaanse dilettante, wat is afgeleid van het werkwoord dilettare, ‘genoegen doen, plezieren’; dat gaat terug op het Latijnse delectari: ‘behagen scheppen in, plezier halen uit’.[3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | dilettant | dilettanten |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de dilettant m
- iemand die een kunst of wetenschap uit liefhebberij beoefent
- hij had als dilettant al zoveel disciplines beoefend dat het Wikiwoordenboek er ook nog wel bij kon
- (pejoratief) slechte amateur, prutser, beunhaas, knutselaar
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
- dilettantentoneel, dilettantenwerk, dilettantisme
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord dilettant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dilettant" herkend door:
| 64 % | van de Nederlanders; |
| 63 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "dilettant" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ dilettant op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Onze taal, dilettant
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.