amateur

Uitspraak

• Geluid:  amateur    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ama·teur

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit Frans amateur "een beminder" (1553), "liefhebber" ^{[1] [2]}
• [1] In de huidige betekenis van ‘beoefenaar uit liefhebberij’, ontleend aan Engels amateur, eind 19e eeuw.

Zelfstandig naamwoord

de amateur m

1. een persoon die iets als hobby doet, niet-beroeps vakman, niet-beroeps sporter

   • De amateurs mochten op zondag voetballen. 

   ▸ Ze was modiste, maar had, behalve het hoedenmaken, nog een ander beroep - hoewel meer als amateur dan beroepshalve - en in die tijd had ze een beschermer, Jean-Baptiste Toussaint.^[3]

2. (figuurlijk) (pejoratief) iemand die onervaren is, prutser, knoeier

   • Je lijkt wel een amateur met al dat geknoei. 

   ▸ Hij had zich als een amateur gedragen, maar hij kon zijn strategie aanpassen.^[4]

3. (verouderd) beminder, minnaar

Gangbaarheid

• Het woord amateur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "amateur" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid:  un amateur    (hulp, bestand)
• IPA: /a.ma.tœʁ/

Woordherkomst en -opbouw

• Uit Latijn amator
• [2] Leenvertaling van Italiaans amatore "liefhebber van de schone kunsten" (sinds 1762)
• [3] Leenvertaling van Engels amateur, sinds 1882 ^[1]

Zelfstandig naamwoord

amateur m

1. liefhebber, minnaar
2. kunstliefhebber
   1. (pregnant) (pejoratief) iemand die kunst beoefent maar die zelf daarvoor niet opgeleid is, dilettant
3. (figuurlijk) iemand die een vak, sport e.d. als hobby (uit liefhebberij) beoefent en dus niet beroepsmatig, amateur

Bijvoeglijk naamwoord

amateur

1. liefhebbend, houdend van
2. amateuristisch, niet-beroepsmatig

Verwijzingen