doceren
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: doceren (hulp, bestand)
- IPA: / doˈserə(n) / (3 lettergrepen)
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| doceren | docerend |
| docent | |
| docente | |
Woordafbreking
- do·ce·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘onderwijzen’ voor het eerst aangetroffen in 1539 [1]
- afgeleid van het Latijnse docēre (onderwijzen) met het achtervoegsel -eren [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| doceren |
doceerde |
gedoceerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
doceren
- overgankelijk (onderwijs) een universitair college verzorgen
- Het college algemene chemie wordt door hem gedoceerd.
Afgeleide begrippen
- doceermethode
Gangbaarheid
- Het woord doceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "doceren" herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "doceren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ doceren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.