duit

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  duit    (hulp, bestand)
  • IPA: / dœyt / (1 lettergreep)
    • (Noord-Nederland): /dœʏ̯t/
    • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /dœːt/
Woordafbreking
  • duit
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Oudnoor(d)s, in de betekenis van ‘koperen munt’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1268 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord duit duiten
verkleinwoord duitje duitjes

Zelfstandig naamwoord

de duit v / m

  1. (numismatiek) een Nederlandse munt van vóór het begin van de negentiende eeuw, een honderdzestigste deel van een gulden
    • Acht duiten waren een stuiver waard, maar bij de VOC gingen er maar vier in een stuiver om smokkel door zeelui te voorkomen. 
Overerving en ontlening
Uitdrukkingen en gezegden
  • De duiten bijten hem
Hij geeft veel geld uit
  • Dood op een duit blijven
Gierig zijn
• Hij blijft dood op een duit. 
  • Een bom duiten
Een hoop geld
  • Een duit in het zakje doen
Over een reeds ter discussie staand onderwerp ook wat willen zeggen
Toen iedereen zijn mening had gezegd, deed Kees ook nog eens een duit in het zakje.
  • Een slordige duit verdienen
Veel geld verdienen
  • Geen rooie duit hebben
Helenaal geen geld hebben, blut zijn
  • Op de duiten zijn
Van geld houden
Spreekwoorden
  • Een duit met een gat geeft altijd wat.

Gangbaarheid

  • Het woord duit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
90 %van de Vlamingen.[2]

Meer informatie

Verwijzingen

Indonesisch

Woordafbreking
  • du·it
Woordherkomst en -opbouw
  • uit het Nederlands "duit", dit is een van de Indonesische woorden van Nederlandse oorsprong

Zelfstandig naamwoord

duit

  1. (numismatiek) (verouderd) duit
  2. (spreektaal) geld
Synoniemen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.