evne

Noors

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈeʋnə /
Woordafbreking
  • ev·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Werkwoord: afkomstig van het Oudnoordse werkwoord efna (Nederlands: inbrengen, uitvoeren, voltooien)
  • Zelfstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord efni (Nederlands: materiaal, onderwerp)
Naar frequentie 4034
vervoeging
onbepaalde wijs evne
tegenwoordige tijd evner
verleden tijd evna
evnet
voltooid
deelwoord		 evna
evnet
onvoltooid
deelwoord		 evnende
lijdende vorm evnes
gebiedende wijs evn
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

evne

  1. overgankelijk in staat zijn tot, (iets) kunnen, tot stand brengen
Synoniemen


  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   evne     m: evnen
v: evna  		   evner     evnene  
genitief   evnes     m: evnens
v: evnas  		   evners     evnenes  

Zelfstandig naamwoord

evne, m / v

  1. capaciteit, macht, potentie, vaardigheid, vermogen
  2. aanleg, gave, talent (aangeboren vaardigheden)
Synoniemen
  • [1]: kapasitet
  • [1]: kraft
Afgeleide begrippen
  • [1]: absorberingsevne
  • [1]: arbeidsevne
  • [1]: bæreevne
  • [1]: forestillingsevne
  • [1]: forplantningsevne
Typische woordcombinaties
  • [2]: evner og anlegg
vaardigheden en aanleg
  • [2]: ha gode evner
begaafd zijn


Nynorsk

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈeʋnə /
Woordafbreking
  • ev·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Werkwoord: afkomstig van het Oudnoordse werkwoord efna (Nederlands: inbrengen, uitvoeren, voltooien)
  • Zelfstandig naamwoord: afkomstig van het Oudnoordse zelfstandige naamwoord efni (Nederlands: materiaal, onderwerp)
vervoeging
onbepaalde wijs evne
evna
tegenwoordige tijd evnar
verleden tijd evna
voltooid
deelwoord		 evna
onvoltooid
deelwoord		 evnande
lijdende vorm evnast
gebiedende wijs evn
evna
evne
vervoegingsklasse Klasse 1 zwak
opmerking

Werkwoord

evne

  1. overgankelijk in staat zijn tot, (iets) kunnen, tot stand brengen
Synoniemen
  • greie
  • ha evne til
  • makte
  • vere i stand til


  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   evne     evna     evner     evnene  

Zelfstandig naamwoord

evne, v

  1. capaciteit, macht, potentie, vaardigheid, vermogen
  2. aanleg, gave, talent (aangeboren vaardigheden)
Synoniemen
  • [1]: kapasitet
  • [1]: kraft
Afgeleide begrippen
  • [1]: bereevne
  • [1]: lasteevne
  • [1]: taleevne
  • [1]: yteevne
  • [1]: økslingsevne
Typische woordcombinaties
  • [1]: etter evne
volgens vermogen, zo goed iemand iets kan doen
  • [1]: over vermogen
over vermogen, meer dan een (normaal) iets kan doen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.