exploreren
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| exploreren | explorerend |
| exploratie | geëxploreerd |
Uitspraak
- Geluid: exploreren (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ex·plo·re·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘doorzoeken (van gebied)’ voor het eerst aangetroffen in 1623 [1]
- Naamwoord van handeling van het Franse explorer (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| exploreren |
exploreerde |
geëxploreerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
exploreren [3]
- overgankelijk een onbekend gebied verkennen
- De bodem van die zee is nog niet goed geëxploreerd wat betreft de mogelijke olie- en gasvoorraden.
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord exploreren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "exploreren" herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen.[4] |
Verwijzingen
- ↑ "exploreren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ exploreren op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.