fluim

Nederlands

Uitspraak

Geluid: fluim (hulp, bestand)

Woordafbreking

fluim

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘hoeveelheid slijm’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fluim	fluimen
verkleinwoord	fluimpje	fluimpjes

Zelfstandig naamwoord

het fluim o

vocht dat in de mond vloeit uit de speekselklieren

Synoniemen

speeksel, sputum, spuug

Vertalingen

1. vocht dat in de mond vloeit uit de speekselklieren

Duits: Speichel ^(de) m, Spucke ^(en) v
Engels: spittle ^(en), sputum ^(en)
Frans: glaviot ^(fr) m
Papiaments: skupi

Noors: spytt ^(no) o
Nynorsk: spytt ⁽ⁿⁿ⁾ o
Taroko: túyoq

Werkwoord

vervoeging van
fluimen

fluim

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fluimen
- Ik fluim.
gebiedende wijs van fluimen
- Fluim!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fluimen
- Fluim je?

Gangbaarheid

Het woord fluim staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "fluim" herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.