fugere
Latijn
| stamtijd | |||
|---|---|---|---|
| infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
| fugere | fugiō | fūgī | fugitum |
| vijfde vervoeging | volledig | ||
Werkwoord
fugĕre
- vluchten
- versnellen, snel haasten, snel voorbijgaan
- Tempus fugit.
- De tijd vliegt
Afgeleide begrippen
|
|
Spreekwoorden
- tempus fugit
Overerving en ontlening
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.