gestalte
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: gestalte (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ge·stal·te
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘gedaante’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1542 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | gestalte | gestalten gestaltes |
| verkleinwoord | gestaltetje | gestaltetjes |
Zelfstandig naamwoord
de gestalte v
- de vorm van een rechtopstaande mens
- Er verscheen een rijzige gestalte op de heuvel.
Synoniemen
Hyponiemen
- maangestalte, schaduwgestalte, schijngestalte, spookgestalte, wangestalte, vrouwengestalte
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord gestalte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gestalte" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
Verwijzingen
- ↑ "gestalte" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.