vrouwengestalte

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  vrouwengestalte    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • vrou·wen·ge·stal·te
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord vrouwengestalte vrouwengestalten
vrouwengestaltes
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de vrouwengestalte v [1]

  1. de gedaante van een vrouw
    ▸ Ze ligt overhoop met alles, past niet, is een belediging voor haar sekse, een koppig kind in vrouwengestalte, haar hoofd gebogen en haar armen strak om haar tekenboek geslagen alsof het een deur is.[2]
    ▸ Vera legt haar wijsvinger op mannen- en vrouwengestaltes en noemt er namen bij.[3]

Gangbaarheid

  • Het woord vrouwengestalte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen

  1. ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. ↑
    V.E. Schwab
    “Het onzichtbare leven van Addie LaRue” (2021), De Boekerij , ISBN 9789022591932
  3. ↑
    J. Bernlef pseud. van Hendrik Jan Marsman
    “Hersenschimmen” (1984), Em. Querido's Uitgeverij , ISBN 9789021408057
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.