grief

Uitspraak

• Geluid:  grief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• grief

Woordherkomst en -opbouw

• Van Oudfrans grief, in de betekenis van ‘klacht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1301. Uiteindelijk van Latijn grevis, een nevenvorm van gravis, "zwaar".^{[1] [2]}

Werkwoord

grief

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van grieven
   

   • Ik grief. 

2. gebiedende wijs van grieven
   

   • Grief! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van grieven
   

   • Grief je? 

Zelfstandig naamwoord

de grief m

1. bezwaar, klacht

   • Ik heb een grief tegen ze. 

2. (verouderd) krenking, leed, smart

Gangbaarheid

• Het woord grief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "grief" herkend door:

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid:  grief (VS)    (hulp, bestand)

Woordherkomst en -opbouw

• Van Oudfrans grief

Zelfstandig naamwoord

grief

1. (psychologie) droefheid, leed, verdriet
2. (psychologie) bron van ongerustheid/zorg