smart

Uitspraak

• Geluid:  smart    (hulp, bestand)
• IPA: /smɑrt/

Woordafbreking

• smart

Woordherkomst en -opbouw

• [1, 2] Van Middelnederlands smerte. In de betekenis van ‘verdriet’ voor het eerst aangetroffen in 1254 ^{[1] [2]}
• [3] In deze specifieke betekenis ontleend aan het Engelse smart

• [1] erfwoord afkomstig van: Middelnederlands: smerte Oudnederlands: smerza Germaans: *(s)mert- Indo-Europees: *h2merd-, *h2mord-

  Verwant in Germaans: West: Engels: smart, Duits: Schmerz, (Oudhoogduits: smerza), Fries: smert, Noord: Noors: smerte

  Verwant in Romaans: Italisch Latijn: mordere, Frans: mordre, Italiaans: mordere, Spaans: morder

  Verwant in andere talen: Litouws: smelkti

Zelfstandig naamwoord

de smart v / m

1. (psychologie) een gevoel van lijden

   • Het overlijden van zijn vrouw veroorzaakte bij hem grote smart. 

2. (verouderd) een gevoel van fysieke pijn
3. (techniek) intelligent, slim (met betrekking tot communicerende apparaten)

Werkwoord

smart

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van smarten
2. gebiedende wijs van smarten

Gangbaarheid

• Het woord smart staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "smart" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /smɑrt/

Bijvoeglijk naamwoord

smart

1. gewiekst, intelligent, slim, pienter
2. sluw
3. heftig
4. modieus, toonaangevend
5. keurig, verzorgd

Zelfstandig naamwoord

smart

1. pijnscheut, pijnsteek

Werkwoord

smart

1. onovergankelijk pijn doen
2. onovergankelijk pijn hebben