heroveren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
heroverenheroverend
heroveringheroverd
Uitspraak
  • Geluid:  heroveren    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • her·ove·ren
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
heroveren
heroverde
heroverd
zwak -d volledig

Werkwoord

heroveren [1]

  1. overgankelijk, (militair) een eerder verloren positie opnieuw veroveren
    • De stad werd heroverd en dit luidde het begin van het einde in. 
    • Poetin probeert met een koloniale oorlog Oekraïne te heroveren en de Oekraïense identiteit uit te roeien. Net als Stalin, de dictator die hij als een “efficiënte manager” ziet, acht hij het doden van burgers acceptabel. In tegenstelling tot Stalin erkent Poetin de Oekraïense identiteit niet eens. [2] 


Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord heroveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.